topBarLeftS

Hoe lossen we het interoperabiliteitsvraagstuk op ?

Voor het realiseren van integratie tussen bedrijfsprocessen en -systemen is het van groot belang dat een oplossing wordt gevonden voor het interoperabiliteitsvraagstuk. De kern van het vraagstuk is het ontbreken van informatie interoperabiliteit tussen bedrijfsondersteunende systemen. Al jaren is het één van de beperkende factoren in de realisatie van inter-enterprise collaboratieve bedrijfsprocessen en gegevensuitwisseling.

Voor het doorbreken van de problematiek rondom de transformatie van informatie elementen tussen verschillende standaarden zijn de laatste jaren een tweetal benaderingen uitgewerkt:
- de UN/CEFACT Core Components Technical Specification (CCTS)

- Universal Data Element Framework (UDEF)

De UN/CEFACT Core Components Technical Specification (CCTS) is een syntax-neutrale methodologie voor het ontwikkelen van een gemeenschappelijke verzameling semantische bouwstenen of informatie elementen. De Core Components Technical Specification is gebaseerd op de ISO 15000-5 (ebXML Core Components Technical Specification).

Deze specificatie wil een oplossingsgerichte aanpak bieden voor het alom bekende interoperabiliteitsvraagstuk. De Core Components Technical Specification definieert een semantische basis waarop XML Standaarden gebaseerd kunnen worden.

De specificatie richt zich op twee gebieden:

- Core Components (CC’s):
Core Components zijn de semantische bouwstenen, conceptueel van aard, voor het ontwikkelen van data- en informatiemodellen.

- Business Information Entities (BIE’s):
Business Information Entities zijn context-specifieke toepassingen of afbeeldingen van conceptuele core components binnen een bedrijfsdomein. BIE’s worden altijd afgeleid van CC’s.

De UN/CEFACT ontwikkelt en onderhoudt een universele Core Component Library (CCL) met gratis toegang voor de Core Component gemeenschap. Hiermee wil de UN/CEFACT een bijdrage leveren aan het verbeteren en vereenvoudigen van de wijze waarop partijen overheen bedrijfsgrenzen (applicaties en systemen) en domeinen (sectoren) met elkaar elektronisch gegevens kunnen uitwisselen. De Core Component Library bevat alleen Business Information Entities.

Een aantal belangrijke uitgangspunten en regels die onderschreven moeten worden zijn:

- Het gebruik van de Dictionary Entry Name (DEN):
De Dictionary Entry Name (DEN) is de unieke officiële naam van een Core Component en van een Business Information Entity in het woordenboek. De CCTS schrijft voor dat voor de naamgeving (Dictionary Entry Name) de Oxford English Dictionary gevolgd dient te worden.

- Het toekennen van Unique Identifier aan instanties van Core Components:
De Unique Identifier zorgt ervoor dat naar een Core Component en een Business Information Entity op een unieke wijze gerefereerd kan worden.

Om alle interoperabiliteitsproblemen nu voorgoed uit te bannen dienen alle standaardisatie instellingen de CCTS benadering en regels door te voeren en te volgen. Daarenboven moeten de Core Componenten van deze instellingen eveneens opgenomen worden in de Core Component Library (CCL) met een unieke identifier.

Alleen dan wordt het mogelijk om in de toekomst eenvoudig en misschien zelfs automatisch transformaties tussen verschillende standaarden te realiseren. De standaarden die momenteel zijn gebaseerd op de CCTS hebben zich grotendeels geconformeerd aan de ontwikkeling en het gebruik van Core Components en Business Information Entities.

XML Standaarden gebaseerd op de Core Components Technology Specification zijn ondermeer:
- OASIS Universal Business Language (UBL)
- Open Applications Group (OAGIS)
- UN/CEFACT

Helaas hanteren de instellingen voor de naamgeving van de Business Information Entities verschillende namen voor dezelfde objecten. Daardoor blijft het moeilijk om eenduidige uniforme transformatieregels op te stellen.

De andere benadering die gevolgd kan worden is deze van de Open Group, de Universal Data Element Framework (UDEF). Het Universal Data Element Framework is een uitvoering van de naamgeving conventies zoals gespecificeerd door de International Standardization Organization for Metadata Registries (MDR) in het document ISO/IEC 11179. De UN/CEFACT Core Components Technology Specification naamgeving regels zijn eveneens gebaseerd op de ISO 11179 specificatie.

De UDEF is een methode voor het categoriseren van informatie elementen door middel van het toekennen van een alfanumerieke sleutel (tag) en een eenvoudige naam aan een gegeven. Het volledige UDEF ID van een informatie element wordt bepaald door het doorlopen van de UDEF Tree bestaande uit Objecten en Properties.

Voor het informatie element Inkoop Order Nummer (Purchase Order Document Number) betekent dit:
UDEF Tag = “d.t.2_8” en de UDEF Name = “purchase.order.document_identifier”.

De boomstructuur voor het Object “Purchase Order Document” is opgebouwd uit:
Document (tag 2)
- Order (tag t).
- Purchase (tag d).

De boomstructuur voor de Property is opgebouwd uit:
Identifier (tag 8 )

Om een beter beeld te krijgen van enerzijds de complexiteit van het gebruik van de CCTS door de verschillende standaardisatie instellingen en anderzijds de problematiek van het opstellen van transformatieregels ga ik de transformatie van een factuur naar verschillende standaarden uitwerken. Daarbij zal ik uitgaan van de UN/CEFACT Cross Industry Invoice (CII) specificatie die is opgesteld door de UN/CEFACT in samenwerking met verschillende industriesectoren.

Ga hiervoor naar mijn bloart: Transformatiedefinities voor de elektronische factuur.

Tags: electronic data interchange, UDEF, CCTS, UN/CEFACT

Last update: 26-11-2011